Drodzy rodzice!
Obecnie znajdujemy się w sytuacji wyjątkowej, ponieważ zupełnie do tego nieprzygotowani, straciliśmy poczucie bezpieczeństwa. Powoli uruchamiają się nasze mechanizmy adaptacyjne, jednak ilość docierających informacji o zagrożeniu podsyca niepokój i rodzi lęk. Od nas dorosłych, od rodziców zależy, jak dzieci poradzą sobie w najbliższych dniach, czy tygodniach. Dzieci przeżywają nie tyle sam fakt istnienia koronawirusa, bo ten dla nich, tak jak i dla nas jest dość abstrakcyjny, ale dzieci reagują na panikę rodziców wyrażającą się chociażby ciągłym nakazywaniem mycia rąk czy zakazywaniem wychodzenia z domu.
Poniżej przedstawione są tylko propozycje, które nie są obligujące, ale może warto chociaż je przeczytać.
Co robić? Jak reagować?
Ø Ważna jest gotowość do rozmowy, umożliwienie wygadania się w gronie najbliższych, lub on line – z przyjaciółmi;
Ø Zalecana jest tzw. postawa drużynowa, czyli mówienie z przekonaniem (nawet gdy wewnętrznie odczuwamy niepokój), że PORADZIMY SOBIE (np. „Rozumiem, że się martwisz, ale jesteśmy razem, damy radę”);
Zadaniem rodzica jest zająć się emocjami dziecka, gdy komunikuje wprost lub swym zachowaniem obawy związane z koronawirusem. Należy, uwzględniając wiek dziecka wytłumaczyć, co się dzieje, np. to, dlaczego nie ma szkoły, dlaczego dziecko musi dostosować się do nowych norm postępowania, nie może spotkać się z dziadkami, itp.
Ø Istotna jest ochrona dzieci przed nadmiarem informacji medialnych na temat epidemii;
Ø Warto wspólnie zaplanować czas wolny: z szuflad wyciągnąć gry, pozwolić dzieciom na wyrażenie swoich potrzeb co do formy aktywności – wykorzystajmy czas na budowanie relacji, poznawanie ich;
Ø Warto zadbać o strukturę dnia:
v Zaplanować czas na szkolne obowiązki i monitorowanie ich realizacji (sprawdzenie informacji od nauczycieli, upewnienie się, czy dziecko wie, co ma zrobić, pomóc w sytuacji tego wymagającej). Należy zadbać o odpowiednią porę i miejsce pracy dziecka, a w miarę możliwości ograniczyć ilość bodźców rozpraszających. W sytuacji, gdy dziecko ma kłopot z organizacja czasu warto opracować harmonogram uwzględniający zadania do wykonania, przerwy, z możliwością wykreślania zakończonych czynności;
v Zaplanować czas na rozrywkę, a tu – na aktywność własną dziecka/ nastolatka (gry, kontakt z kolegami, zabawa) oraz czas wspólny.
Istotne, by kontrolować czas spędzany w Sieci oraz strony, filmy i treści przeglądane przez dzieci. Warto wykorzystać takie sytuacje „kontroli” do rozmowy na temat zagrożeń, ale i korzyści
v Warto znaleźć czas na wspólne posiłki, przygotowywanie ich, sprzątanie – to także może być dobrze spędzony z dzieckiem czas.
Ø Dla wierzących pomocna może także być modlitwa, medytacja.
WSPÓLNYMI SIŁAMI NA PEWNO UDA NAM SIĘ PRZETRWAĆ TEN CZAS.